Heybeli’nin heybetli, küçük kaldırım taşları,
Aralarında yeşil canları,
Boyunları bükük, taşıyorlar nice aşkları.
Seyredenler kıskanıyor, anı yaşayanları.
Tanıklık ediyor; bezgin çınar, ahşap kapı, oynaşan mandallar
Ve pencereler ardındaki saklı dünyalar.
Basamak basamak tırmanan; kenetlenen gözler, birleşen eller,
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
