Çiçeklerle şiirler yazmak isterim;
Toprağımın zenginliğini dilerim.
Bülbüller, arılar faydalanamasın,
Güllerle bitecektir son dizelerim.
Her nefeste değişen deli benliğim;
Saf suya kıyasla daha temiz oldu.
Bir nefeste beni geçen pis kibirim;
Kaf dağından yere düşerek son buldu.
Kalp, akıl ermez diye sahipsiz kaldı;
Akıl, mantıksızlık deryasına daldı;
Mantık da bir acize muhtaç olunca;
Yalnız Gönül biçare, kendini saldı.
Kayıt Tarihi : 26.3.2015 02:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!