Çiçeklerle muhabbet Şiiri - Mehmet Atar

Çiçeklerle muhabbete başladım
Hepsi birden al kalemi yaz dedi
Mor sümbülle bağlarımı düşledim
Sarı çiğdem eksiğimiz saz dedi

Kırmızı gül âşka döktü sohbeti
Fesleğenin hep iyilik niyeti
Papatya baharda tutar nöbeti
Kadifeyse benim mevsim yaz dedi

Lâle dedi sevda bizden sorulur
Nergislere daim saygı durulur
Sarmaşıklar sevdiğine sarılır
Gelincik konuşur çok dilbaz dedi

Kır çiçeği bahçeliyim bağlıyım
Altın otu yaylalıyım dağlıyım
Hanımeli sevdiğime bağlıyım
Karanfille söyleşmesi haz dedi

Menekşe der benim türlü rengim var
Bilmiyorum bu Dünyada dengim var
Nevruz dedi yaylalarda çengim var
Kardelen rengimdir karbeyaz dedi

Ben iğde çiçeği kokum baygındır
Mor leylağın gönlü daim kaygındır
Akasya der parklar bana uygundur
Yasemin güzelsin gel biraz dedi

Zambak dedi neşeliyim koşarım
Nilüferim su üstünde coşarım
Ayçiçeği güne aşık yaşarım
Orkide gururlu fazla naz dedi

Kasımpatı ben son güzde açarım
Üşümem etrafa neşe saçarım
Gülhatmi der yol üstünü seçerim
Peygamber çiçeği bilen az dedi

Fulyalar konuştu beni unutma
Kamelya der ömrü sevgisiz tutma
Haydi Ataroğlu dilini yutma
Sizlerin yanında dil ahraz dedi