Çiçeklerin Sustuğu Gün Şiiri - Hüdai Ülker

Kimsesiz bir kentin,
Hüzün veren sokaklarındayım.
Karanlık sırtımda palto gibi,
Islak yüzüm haykırıyor,
Odalarda tutsak olan sevgilere.
Ve rüzgarlı saçların için,
Şarkılar söylüyorum.

Çiçekler bile konuşmaz,
Küskün gecede yürüyenlerle.
Bu dargın havalarda,
Şarkılar da küskün olur.

Umutsuz yağmurların ıslattığı bu yollar.
Yetmez kuruyan dostlukları yeşertmeye.
Ben ki veda şarkılarına geçit vermem.
Ve çekerim bu yolların korkunçluğunu.
Yeter ki başka bahara kalmasın,
Dostlukların yeşermesi.