" O" dedi yutkunarak." O bana hiç çiçek almadı , kırılan gönlüm bile öyle sessizdi ki kırdığının dahi sesini duymadı belki de duydu ancak kırdığını tamir etmeye uğraşmak hiç içinden gelmedi . Hâlbuki birkere olsun ; kendimi onun için kıymetli hissetmek isterdim ; birkere de ben çiçeklere kıyamam ki alıp hediye edemem demesin ; ben senin tek bir gülüşüne bütün çiçekleri ayağına getirebilirim " desin . Belki mutlu olurdum. Artık belki diye birşey de yok oysaki ; şimdi mevsimi değil çiçeklerin öyle ki bu aşkın mevsimi de geçti ; belki o çiçekleri bana almadı ama başka bir kadına alır ; yada ne demeli nasıl düşünmeliyim bilmiyorum ki ; belki çiçek sevmediğimi düşünüp almamış olabilir diye kendime yalanlar söyleyip kendimi de aldatabilirim elbet; ama o bana çiçek sevip sevmediğimi bile hiç sormadı ki ; hangi çiçeği sevdiğimi bilsin ..
Ben gerçekten de onun çiçeklere kıyamadiğina inanacak ve içimden bu yüzden ona birkez daha hayranlık duyacak kadar çok masum sevmiştim onu oysaki ta ki benim duygularımı incitene kadar Dalındaki çiçeği incitmek istemeyen beni de incitmez zannetmiş olabilirim"
Şahsıma aittir
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta