Çiçeklerin sarmış içimi,
Yüreğim tıpkı bir sunak gibi!
Seni büyütmüş gözyaşlarım,
Bir yandan bitirirken beni…
Düşlerine girmişim,
Sanal süslemişim gülüşlerini.
Haberim olsa sevmez miydim! ?
Terk edilmek kaderim miydi yani? ...
Nasıl avundun?
Nasıl dayandın?
Kaç renk saydın gökkuşağında?
Hıçkırıklarında umutlandırırken gözlerini? ...
Zaman akşam,
Mevsim hazan vakti.
İkimiz de kızıllığa seyirciyiz,
Gözlerimizi ovuşturuyoruz şimdi! ...
Burun kıvıran,
El sallayıp geçenlerden olmadın,
Gün batar gibi battın içime.
Eh be aşk olsun güzelim!
Yaptığını beğendin mi? ...
Yani ne diyeyim?
Sen eteğindeki taşları döktün kurtuldun.
Ya peki ben! ?
Ben ne yapacağım şimdi
Ben;
Ne yapacağım şimdi? ...
30.03.2008 / ANTALYA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 27.4.2008 15:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yılmaz Türkyılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/27/ciceklerin-sarmis-icimi-2.jpg)
Selam ve saygılarımla...Lamia CANAY...
Selam ve kalbi muhabbetlerimle...
Ahmet Süreyya DURNA
TÜM YORUMLAR (3)