Çiçeklerin lâneti Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

mart bakar,ben bakarım

ufukta incecik bir iplik

bu ne biçim bir replik

züleyhanın sofrasında

portakal soyarmış gibi

her kadında bir can bıraktım

her limanda gözden düşmüş bir kadın

avucuma kazıyorum kendi mezarımı

mezarında taşım ben

acı künyemi sayarmış gibi

bilir misin,gitmek nedir

zavallı bir kapıyı çarparak

ekmek banmak gibi ayışığına

nice ah almış bir hayat

gölgesini aklıma dayarmış gibi

bir aczin kudretidir sevmek

altın çiçeklerin lânetidir

Rahmân diliyorum senden

adımın harflerini kaybettim

bir kara deliğe doğru kayarmış gibi

Mustafa PINARBAŞI