Bir ikilem yaratıp yine
Düşleri yırtmak
ve sonsuzla ufkun birleştiği yerden
Sana varmak
Bu ikindi çiçekleriyle
Ve bir ses olsun diye
Ölümde yankılanmak
Tanrı
Neden bu kadar güç
Biz kendimizi bilmezken
Bir çay ve simit kurusu
Bu ikindi vakitleri
Geçmek bilmezken
Niye
Neden
Bu denli sensizlik
Rüzgârın yaprakları
Binbir kısık hışırtı
Ve sessiz sözlerle
Düşe takıla
Sana gelirler
Bilir misin?
Bilir misin
Niye ufku doldurur
Ufuk varsa
Karaysa
Renklerin en aklanmazı
İnsanlığın yazgısı
Neden bu kadar güç
O
Kendini bilir mi?
Bir kuru simit çayı
Çiçeklerin ikindisi
Ve bu denli yankısı
Sessizliğin
Bir ses olsun diye
Ölüme varmayı
Neden
Niye
Bilir misin?
O kendini bilmezken
Ufukla düşlerin ayrıldığı yerden
Sonsuzu yırtmak
Ve seni bir de seni yaratıp yine
İkiye varmak…
Kayıt Tarihi : 26.9.2017 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kamil Serdengeçti](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/26/ciceklerin-ikindisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!