Çiçeklerin En Üstünü Şiiri - Necmi Ünsal

Senin için en iyisini yazarım!
Kelime kuyusunu tırnaklarımla kazarım!
Sensiz ben dünyaya sürgünüm,
A benim gülüm! ..

Geceler yıkılsa ağırlığıyla üstüme!
Yeter ki sen gül, hiç üzülme!
Filizlenip çıkarım bir akşam,
Beyaz papatyam!

Dertler olsa hırçın tayfun,
Karanlıklar atsa üstüme afsun,
Seninle yeşereceğim,
Kır çiçeğim!

Işık-ışık güler gözlerinin içi,
Sevgin hayat evimin kerpici.
Beni saran hâlem,
Boynu bükük lalem!

Birdik, derken olduk iki,
Ayşe, Feyza, Mustafa, Bâki...
Sensin çocuklarımla âtiye gelenim,
Beyaz kardelenim!

Cennet kokulu çiçekler umutlarımda!
Zaman durur seninle çocuklarımda!
Dünyalara değer bu iki dem,
Sarı orkidem!

Assan çehreni gamlanır bulutlar,
Şimşekten kamçı gözlerinde umutlar.
Gönlümün sevinci bitmez neşem,
Mor menekşem!

Hayat deryamdaki Nuh’un gemisi,
Gelmesin hicranlı günlerin yenisi.
Şu fani dünyadaki cennetim, bağım,
Beyaz zambağım!

Yığınların çığırtkan vâveylası,
Olmaz bana ilaç, Mecnunun Leyla’sı!
Kalabalıklar Aslı olsa yine sensizim,
Güzel nergisim!

Sana ulaşamaz; hangi çiçeği saysam!
Öyle kabul et eğer ben buysam!
Kırılır sana kapanan kapı ve her cam,
Mavi ortancam!

Sensiz kızıl ufuklar hasret ateşim!
Her tanda doğan ümit güneşi, ikiz kardeşim!
Yaz yağmurumsun kuruduğunda çimenim,
Beyaz çiğdemim!

Gülüş iksirinde büyülü gizem.
Duygu derinliğimde bitmez esrarlı dizem!
Bahçeme diktin görünmez büstünü,
Tüm çiçeklerin en üstünü!

Senin için en iyisini yazarım!
Kelime kuyusunu tırnaklarımla kazarım!
Sensiz ben dünyaya sürgünüm,
A benim gülüm!
Mor sümbülüm!
Ben sana bülbülüm!

11 Şubat 2004 Çarşamba, Danimarka-Køge 23:29