Ne gülden vefa bekle ey gönül
Ne de mor menekşeden
Gülün dikeni kanatır yüreğini
Menekşe gözler vefasız
Yasemin kokulu akşamlara bırak kendini
Orada bulursun belki de; sevincini,özlemini...
Hep kaderinse gözyaşı
Vuslata geç kalmışsan daima
Bütün anıları göm gitsin toprağa
Güneş daha bir ısıtsın içini
Ay gülümsesin gökyüzünden
Hayatına doğan nurdur o an mutluluk
Kayıt Tarihi : 5.6.2010 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Burada çiçek isimleri gerçek insan isimleri ile özdeşleştirilerek şiirde adı geçen isimlere ithafta bulunmuştur.Şiirin şifresiniçözmek siz kalıyor.
Abdulvahap Yıldız
TÜM YORUMLAR (1)