Çiçekleri Vuruyorlar Şiiri - Murat Şahin

Çiçekleri vuruyorlar Manolya
Toprağa düştü demet demet cesetler
Bir ihtilal safhasında şimdi bahçeler,
Güller diken kuşanmış Manolya

Çiçekleri vuruyorlar Manolya
Cephe gerisinde menekşeler,
Papatyaların yarasını sarıyor
Gelincikler toz duman Manolya,
Duaya durdu bütün karanfiller,
Zambaklar ölümü kokluyor

Çiçekleri vuruyorlar Manolya
Koyu bir hazan indi göklerden,
Soldu gül benizli laleler
Artık çiğdemler açmıyor Manolya
Ezan çiçekleridir uzaklardan seslenen!
Bu şafak sonudur güzelliklerin,
Darağacına çekildi hırçın yasemenler,
Vurdular boynunu kardelenlerin!