Ben bir bahçivanım,
Okullar da benim bahçem;
Ne olur anlayın beni
Çocukları verin bana.
Çocukları verin bana,
Salıncaklarda uçuşan,
Heyecanla dolup taşan,
Buram buram neşe saçan
Çiçekleri verin bana.
Kimi nergis, kimi sümbül,
Kimi şebboy kimi de gül;
Kimi Sultan kimi Songül
Çiçekleri verin bana.
Gittiğim her yerde açan,
Binbir güzel reyha saçan,
Ruhuma ilhamlar saçan
Çiçekleri verin bana.
Onlar benim tüm varlığım,
Onlar varsa ben de varım,
Onlarsız ben ne yaparım?
Çiçekleri verin bana.
Gelince ayrılık vakti,
Bu düşünce yürek yaktı,
Gözyaşım gönlüme aktı
Çiçeklerim onlar benim.
(Bu şiir 5 yıl eğitim verdiğim Fransadaki öğrencilerime veda şiirimdir)
Hasan KAYMAZ
02Haziran 2004 Montluçon/FRANSA
Kayıt Tarihi : 7.5.2008 14:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1999-2004 yılları TC.Lyon Başkonsolosluğu nezdinde 03100 Montluçon kentinde 5 yıl Türkçe ve Türk Kültürü Dersleri Öğretmeni olarak görev yapmıştım. Bu şiir 5 yıl eğitim verdiğim Fransadaki öğrencilerime veda şiirimdir. Güzel hatıralarıyla dopdolu olduğum sevgili öğrencilerimi hep sevgiyle hatırlayacağım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!