Çiçekleri Topla Dal Bana Kalsın

Nilüfer ilâzım ben kemter kula
Dört mevsimde açan gül sende kalsın
Kudreti mezhere ileten yola
Düşünce halıktan rayiha dile
Şekva bende zikrli dil sende kalsın

İsterse dünyanın gülleri solsun
Alıcı kuşları kökleyip yolsun
Çiçeğe meyletmem dal benim olsun
Dileyenin gülizârı gül dolsun
Hasretin hicranı zül benim olsun

Ervâhı âlemde bedendim surdum
Lânetullah geldi beynine vurdum
Taşları benimdir çöl sende kalsın
Turap ettiğinden önüne serdim
Pervâne döndüğüm kül sende kalsın

Saçma ile Ceylanları vurduysam
Lığı ben olayım sel sende kalsın
Vuramayıp bacağını kırdıysam
Ref’et diye huzuruna vardıysam
Kulluk baş tacımda dal sende kalsın

Eğer beytullahda zikirbaş isem
Davûdiyem kuşum. dil sende kalsın
Eğer bidayetten gönüldaş isem
Kurular içinde yanan yaş isem
Ben köz olduğumda kül sende kalsın

İSLÂM’da eşitlik hoşgörü yoktur
Sevgiyle gülmeğin sebebi çoktur
Benim aşmadığım bel sende kalsın
Ehveni şer diyen şeytana haktır
Cürümler benimdir nil sende kalsın

Firavunla meraklandım sanırım
Balıklı göl havuzunu tanırım
Lût kavmine MAMUD fil sende kalsın
Dansöz Mevlevi NEY’e uzanırım
Tekbir-i zikr eden tel sende kalsın

İSLÂMİ günahı ataş öder yâ
Mümin oraya günâhsız gider yâ
Ben yolcuyum, TAPU al sende kalsın
İki kapılı bir handır bu dünya
Horoz vakti NEMÂZ beyân eder yâ
KARGA’yı duyuran yel sende kalsın