Çiçekleri herkes gibi ben de sevrim
Onları kopartmaya kıyamam
Her papatya gördüğümde
İlişkilerimden ilki aklıma gelir
Papatya kadar saf ve temiz
Lakin çabuk solan ve geriye sadece hüzün bırakan
Kırmızı karanfili gördüğümde diğer bir ilişkim
Solduğunda dahi güzelliğini yitirmeyecek kadar mütevazi
Her gülü gördüğümde ise son ilişkim
Gül kadar asil ve büyüleyici
Fakat bir o kadar soğuk ve kibirli
Her manolyayı gördüğümde hüzün çiçeği gelir aklıma
Koklanınca solan
Ama fırsat verildiğinde her bahar bir öncekinden daha güzel açan
Ağustos 1993
Sündüs ÇalışkanKayıt Tarihi : 6.2.2009 02:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!