Bu günlerde biraz telaşlıyım bayım
Biraz hüzünlüyüm birazda sessiz
Sonbaharın o yıkık döküklüğü yine üstümde
Çıplak ağaçlar kadar utangaç ve mahçubum
Üşüyorum bayım solgun yüzlü çiçekler kadar üşüyorum
Çiçekler ölüyor o güzelim papatyalar laleler
Ben görüyorum gördükçe dahada üşüyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
