Çiçekleri Öldürsünler Bayım

Bu günlerde biraz telaşlıyım bayım
Biraz hüzünlüyüm birazda sessiz
Sonbaharın o yıkık döküklüğü yine üstümde
Çıplak ağaçlar kadar utangaç ve mahçubum
Üşüyorum bayım solgun yüzlü çiçekler kadar üşüyorum
Çiçekler ölüyor o güzelim papatyalar laleler
Ben görüyorum gördükçe dahada üşüyorum
Ölüm bu kadar basit bu kadar sıradan
Biliyormusun bayım çocuklar ölürken acı duymazlar
Tıpkı çiçekler gibi ama çocuklar ölmesin bayım
Yazık o güzelim masum meleklere
Ölüyorlar işte Suriye'de Filistin'de Afrika'da Türkiye'de
Hemde babalar öldürüyor belkide çocuk emzirmiş anneler
Neden bayım o çocuklar evlatlarının şekerlerini mi çaldı
İlla öldüreceklerse söyleyin çiçekleri öldürsünler
Onlar bahara yeniden doğar çocuklara yazık bayım

Çocuklar demişken bayım anneler evlerinde fesleğen yetiştirsin
Onları sulasınlar babalar işten yorgun dönerse onlarla dertleşsinler
Babalar bayım fesleğeni okşasınlar
Fesleğen okşanınca ne kadar güzel kokar anlasınlar
Sadece fesleğen değil bayım çocukların kalbi de güzel kokar okşayan babalarıysa

Bu arada bayım aklım başıma bela
Eskiden de çok düşünürdüm ama bu düşünmek değil
Bu acıyı işlemek gibi kalbin her hücresine
Başta dedim ya bayım bu günlerde yorgunum
Aklım fikir yorgunu kalbimse hüzün
Ağlamalıyım bayım bir tek o ilaçtır yarama
Sana ayıp olmaz değil mi kocaman adam olduk
Çok uzun zaman öyceydi ama ben büyükken de ağladım bayım
Biraz utandım ama olsun insan günde en az bir kere utanmalı bence
Çünkü utanmak bayım tanıdığım en insani duygu
Yine konuyu dağıttım kusura bakma dalgınlık işte

Biliyor musun bayım bazen nasıl öleceğimi düşünür dururdum
Şöyle güzel bir ölüm şekli bulamadan ölmekten korkardım
Şimdi buldum işte bayım ben bir gün öleceksem çocuklarınki gibi olsun ölümüm
Çocuklar gibi günahsız ve acısız
Bir gün ölürsem bayım
Bir cenaze namazı da çocukluğum için kılın
Çünkü ben çocukluğumu hiç öldürmedim kıyamadım bayım
Onun yerine bir çiçek kopardım penceremdeki saksıma ektim ölmesin diye