Çiçeklere kon arısın sen
Çiçeğin özü sende dursun
Balı tüm dünyada
Kanat çırpmanın kar zarar hesabı yok
Sonu ölümde olsa
Bir iğne batır ayrılığa
...Çiçeklere kon arısın sen
İçimden geçtiğin zaman bile
Kalbime kon diyemedim
Oysa kalbimin bütün kovanları seni bekliyordu
Sen
Tamamlanamayan kanat çırpınışlarını bana bıraktın
Yoruluyorum yetim çocuğum ya
İki uzaklık kazasına uğruyorum
Bana özel oluyor acıların
Unutmamak için kapılarımı kapatıyorum
Hayat var bu çiçeğin içinde
İnmez hiçbir yolcu
Hiç olmayanlarla aşklar yaşanır
Kayıt Tarihi : 21.9.2012 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!