Üzerimde yılların öfkesi
Bir gün vuracağım kendimi
Dönüp baktıkça utanıyorum
İnsanlığımdan
Ellerim hala titremekte
Korkudan değil biliyorum
Çaresizlikten
Beynimdeki son kurşun kaldı
Bir gün asılmak korkusu
Unutturur mu senide
Hâlbuki bütün isteğim
Çiçek ekmekti beyinlere
Şerefsizliğin her türlüsüne
Baş kaldırmışken
Kanımı bir duvara bulaştırıverdiler
Kaldırımlar ıslandı
Çiçekler bensiz
Yüreğim sensiz kaldı
Kayıt Tarihi : 27.6.2007 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!