Bir gölge düştü toprağa,
Ana mutlu, baba mutlu, gölge mutlu.
Ana vurdu gölgesini sırtına,
Elinde kazması ana önde baba önde,
Tuttular toprağın yolunu,
Vurdular kazmayı toprağa,
Bir daha bir daha,
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta