Çiçekler ve Ben Şiiri - Hacer Yaldız

Dün bir çiçek tarlasında dolaştım bütün gece
Sevdim, okşadım, aralarında gezindim sessizce
Mutluluğu ve huzuru okudum onlardan hece hece
Hayatın tadına vardım o dolunaylı gece.

Sonra hafif bir rüzgar esti aheste aheste
Terennüm etti çiçekler, Tanrım ne harika beste!
Ürperdim, ağladım, mutluluğu buldum dile gelen her seste
İnsanlarda aradığım dostluğu yakaladım çiçeklerde.

Bütün duygularımdan birer parça kattığım gözyaşım
Beni incitmemek için yavaşça yanaklarımdan süzüldü
Benliğimin ayrılmaz dostu, gönül sırdaşı, yol arkadaşı
Benim için içten içe üzüldü.

Sonra bütün çiçekler birer birer etrafımı sardılar
Her biri bir damla verdiler yapraklarından
İçtim sonuna kadar sunulan lale bardaklarından
O güzelim çiçekler ne bulunmaz yardılar
Kanayan şu gönlümü merhem olup sardılar.