ilk gün, soluk gökmavisinin altın çığları
ve gökcisimlerinin sonsuz beyazlığı
çook eskiden açtın büyük taç yapraklarını
toprak için felaketlerin bakiresi ve en ufağı
ince boyunlu kuğularla sarımtırak kuzgun kılıcı,
ve sürgün ruhların bu enfes defne ağacı,
yakut! tıpkı bir meleğin temiz ayak parmaklarıymış
2
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Devamını Oku
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta