Çiçekler Öldü Hepsi Bu Şiiri - Rabia Yapıcı

Gel dedim de gelmedin ya
Çiçekler öldü hepsi bu
Yatağım boş kalmış gibi konuşma
Çiçekler öldü hepsi bu
Sanki yemeden içmeden kesildim
Ne olmuş kemiklerim sayılıyorsa
Sen miydin sanki tek tesellim
Çiçekler öldü hepsi bu
Kıymet verme kendine o kadar
Bir annemi bir seni saydım diye
Dolanma etrafta seviliyorum deme
Çiçekler öldü hepsi bu
Ağzımın tadı dediysem sana
Gözümün bebeği bildiysem bir de
Gelmiyorsan gelme yine
Çiçekler öldü hepsi bu
Sanıyor musun ki dualar ettim
Her gece Allah’tan seni diledim
Üzülmedim desem tövbe ederim
Çiçekler öldü hepsi bu
Sen isen ne olmuş canıma can katan
Seni bildiysem kendime vatan
Olmayacak artık seni şımartan
Çiçekler öldü hepsi bu
Başkasına bakmıyorsam
Sen gibi tapmıyorsam
Kendine yorma ağlıyorsam
Çiçekler öldü hepsi bu
Gören de sanır yas tutarım
Sanki katledildi duygularım
Her gece rüyamda ismini sayıklarım
Çiçekler öldü hepsi bu
Ne kendini yücelt ne beni alçalt
Sen sevmek bilmezsen suçlu ben miyim
Yıprandım tükendim bittim der miyim
Çiçekler öldü hepsi bu
Gözlerim kapıda kaldıysa ne var
Sırdaş olduysa bana şu kapı duvar
Kendime mi ettim sanki zarar
Çiçekler öldü hepsi bu
Tabloda resmin durmadı düştü
Bahtsız kaderime sen payı düştü
Mutluluk denen şey bana küstü
Çiçekler öldü hepsi bu
Diyecek üç beş sözüm var daha
Ne çiçek öldü ne ben yaşadım
Atmaya yok halim birkaç adım
Ne çiçek öldü ne ben yaşadım
Adını zikrettim dediler deli
Gözümü kırpmadan bekledim seni
Umudum var hala gelirsen geri
Çiçekler vazoda ben kapıdayım
Ayaklarım tutmuyor gözlerim şiş
Sevmekten başka yapmadım iş
Sensizliği düşlemedim hiç
Ne çiçek öldü ne ben yaşadım
Şimdi sen bunu böyle bil
Gelmişsin gelmemişsin umrumda değil
Beklediğim sen değilsin yüce Azrail
Çiçekler öldü hepsi bu