Çiçekler Manzumesinde Geçti Adım

Çiçekler manzumesinde geçti adım
duyuyorum,
bir yaprak hışırtısı kemiriyor bedenimi
Kendime geliyorum
soğuk bir ter uykusundan uyanmanın korkusuyla
Rüya-gerçek ekseninde gidip geliyorum
Ayırdına varamıyorum,
ruhum şimdi hangi alemde.

Çiçekler manzumesinde geçti adım
bir kardelen yad etti beni
bu yüzden etrafımda birikti beyazlar,
bu yüzden bir kış masalına ait
hatırladıkça tebessüm ettiğim,
unutmak için çaba sarfettiğim..
Delice bir yalnızlığa ittiler beni
çiçeklerden yalnız o,
renklerden kirli bir gri, bir de beyazlar.

Çiçekler manzumesinde geçti adım
Üleştirildi karanlıklar
Zifiriler bana pay düştü
Alacalar gülistanda çoğaldı
bende hüzün birikti, bana laleler düştü
Kızıllar şafakla süzüldü bir dem bitimine
sessizlikle çoğalan
seslerle çeşitlenen kederime.
Bir ah kaldı bana tüm zamanlardan
bir beddua işitildi uzaklardan bana.