Çiçekler bağlı,
Hayvanlar serbest!
Eğ boynunu çiçeğim,
Yoksa seni yiyecekler.
Sonra da bana,
Ekmeseydin diyecekler!
Biliyorum,
Bağladım diye soldunuz.
Hem üzüldünüz,
Çok kötü oldunuz.
Çiçekler bağlı,
Hayvanlar serbest!
Ey boynunu çiçeğim,
Yoksa sizi yiyecekler.
Sonra da bana,
Bekleseydin diyecekler!
Üzülme ayçiçeğim,
Günebakanım.
Gün gelir, devir döner,
Hayvanlar bağlanır.
Yüzün yine özgürce,
Güneş’e döner. (*)
(Bizim Sevgi Bağları 78)
(*) Altta hikâyesi var.
Halil İbrahim YamanKayıt Tarihi : 23.7.2020 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
(*) Boğazlıyan İlçesi’nin Bağlarbaşı Mahallesi. Başıboş inekler, bahçe duvarının üzerinden başlarını uzatıp, ayçiçeklerinizi (günebakanlarınızı) yiyorlar... Sahibi, “Hayvanlarıma karışamazsınız. Bahçenize çiçek ekmeyiverin.” diyor. Çiçeklerinizi boyunlarından iple bağlıyor, bahçe içine doğru çekip, duvarın dibinden uzaklaştırıyorsunuz. Böylece, şehir yerde bağlanması gereken hayvanlar serbest, çiçekler bağlı hale geliyor. Bu şiir, yaşanmış bir olayın hikâyesidir. Yapılabilecek yakıştırmalarla ilgisi yoktur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!