Adını bile koyamadığın, boğunçla
Hıçkıran bir hüzün
Çiçeklere, dokunurken kırılan yaprakların
Ellerinde, ufalanması yağmur damlasının
Yalnızlığı.
Duvarlara astığım portren, sanki anlatıyordu!
Kapıda geçen kişinin hıçkıra, hıçkıra
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta