Çiçekler Açmalı Aşkımın Dallarında

borçlarının üzerine çizgi çekeceğim
iki kişilik bilet ver bana ey hayat
sevdiğimle sevda turuna çıkacağım
ben bu sevdayı yarınlara ekeceğim

ben sevdanım koynunda
aşk gülleri açarak eksiltmeliyim bu hayatı
ne zaman sevdanım koynundan akşamlara insem
hasretime çarpan yıldızlar akşamlardan kayıyor
ay bile hasretimde parçalanıyor
d ü n y a k a n ı y o r
sanki madimak öteli içim
içimde yarınlarım yanıyor
gecelerin yakasında hasretimin izleri kalıyor
gözyaşlarımda acılar yıkanıyor

içime yeşil ırmak akıyor suyu sen
yatağın olayım bende büyü sen

insana barışa aşka
düşman oldukları için sevmiyorum onları
istemem sana çıkmayan yolları
aşkı kanatan sonları

ben düşlerimin koynunda
mutlu yarınlar yeşerterek
yürümeliyim günleri ayları yılları
sabahlara dalınca
sana olan sevgimin ışığında
güneş ışığını yitiriyor
çiçekler çocuklar üzülüyor
üzülüyor sevdalı karınca
eteğinde hüzünler dolu çiçeğim
narın gülüşü dudaklarından öpeceğim
yüreğine varınca
çekilmez ki hayat kararınca
bir başka sevmek benimkisi
yokluğunda sevinçlerim yırtılıyor

olmayasın diye acının hüznün kollarında
hayatın yollarında
sevgi tarlası yüreğim senin için çırpınıyor

bakışlarında kaç çukurova büyüyor
susuşlarında kaç hüzün uyuyor
yaz bahçesinde kışlar nedendir

sevdiğim dudakların gibi güzel
çiçekler açmalı aşkımın dallarında
ben mavinin saçlarında
beyazın saçağında yaşamalıyım
gönül bahçemden her gün sana gülü vermeliyim
hakkım yok
hasretimi başkalarına bulaştırmaya
yıldızları ayı kırmaya
güneşi kıskandırmaya
asi yüreğimi koydum ortaya
kirletilmişliğin inadına varım
sevdamı ak tutmaya

aşklar çiçek açınca ur kalmaz hayatın karnında
ben akşamında sen olmayan sabahlara küsüm
sabahında sen olmayan akşamlara düşman
aşkımın avuçlarına bırak kendini
hayat sevgisizlikten kanattıkça seni
olursun pişman
istersen acılarını hüzünlerini taşıyan
hamal olayım yanında
sen benim ak tutmaya çalıştığım sevdamsın
hayatın kirli sokaklarında