Çiçekler Şiiri - Mehmet Yaş

Toprağı çiçeksiz ölü bırakma,
Hayatın sihir’li dil’i çiçekler.
Çiçeği seversen gül’ü bırakma,
Saygı seli, sevgi sel’i çiçekler.

Bir dal karanfil’de, bir gonca gül’de,
Çiğdemde, nergiste.. lâle, sümbül’de,
Nice çağrışımlar başlar gönül’de,
Armağan’ın en güzel’i çiçekler.

Gelincik’ler, bozkır’ların gelin’i;
Öpesiniz gelir hanım-eli’ni..
Menekşe gözlere vermiş rengi’ni,
Gönül teli, gelin tel’i çiçekler.

Bazen bir buket’tir, bazen bir çelenk;
O mis gibi koku, o muhteşem renk..
Gönülden, gönül’e dolan bir ahenk;
Dostluğun aşina el’i çiçekler.

23.03.1988 / Sinop