Gavurdağlarına bahar erişti
Domur domur oldu gene çiçekler.
Güzellikler birbiriyle yarıştı
Büründü her renkten dona çiçekler.
Dört yanda açıldı her biri renk renk
Yüzünü okşuyor arı kelebek
Sevinç gözyaşıyla er uyanarak
Selam duruyorlar güne çiçekler.
Kimi dalı süsler kimisi yeri
Kimisi ak giymiş kimisi moru
Kimi pembe donlu kimisi sarı
Kimisi boyanmış kana çiçekler.
Yaratan işlemiş renk nakışını
Havaya katıyor mis kokuşunu
Öpüp okşadıkça rüzgâr başını
Boynunu büküyor öne çiçekler.
Sevinç doluyorum kıra çıktıkça
Ciğerime doluyorlar koktukça
Bakasım geliyor dönüp baktıkça
Mutluluk veriyor bana çiçekler.
Adlarını bir bir sayamıyorum
Koparıp almaya kıyamıyorum
Şekline rengine doyamıyorum
Ne kadar yakındır cana çiçekler.
İbrahim PATAZ
25.02.2014 Osmaniye
Kayıt Tarihi : 25.2.2014 20:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Pataz](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/02/25/cicekler-77.jpg)
İnsanın içi açılıyor bu kırlara çıktıkça...ve sık sık yapmamız gerekiyor sanırım
Kaleminizi...yüreğinizi ve bu güzel şiirinizi kutluyorum...nicelerine
Yüreğinize sağlık...
TÜM YORUMLAR (4)