Çiçekler Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Çiçektir besliyorum seni beslermiş gibi,
Çiçektir büyütüyorum düşüncelerimde,
Her bir yaprağında yaralı yüreğimin kanı,
Ömrümün çileleri,
Gönlümün hüznü,
Eloğulları nasıl sana benzetebilsin
Çiçeklerimde
Gördüğümü?

Çiçeklerimde senin güzelliğin,
Senin kokun,
Senin nazın,
Senin ürkekliğin
Ve senin zarafetin çiçeklerimde,
Çiçeklerim habire gelişip serpiliyor
Düşüncelerimde.

Yapraklar kadar hayat dolusun,
Renkler kadar körpesin,
Akan suyu bir başına bırakıp sesini almış sesin,
Işık olup gitmişsin güneşte,
Sularda parıltılı yansıma,
Onun için girmedin mi yıllar yılı
Kanıma?

Çiçekleri sana benzedikleri için seviyorum,
Rüzgarları, yağmurları,
Çam dallarında öbeklenmiş karı,
Saçaklardan sarkan oluk oluk buzları,
Dereleri, çayları,
Denizi, ormanları,
Sırf sen de insan olduğun için seviyorum
İnsanları.

(KAFES isimli Serbest Şiirler 'inden > 53-54/100)