Çiçekler...kelebekler...pervaneler...ölümler...
Bizi bekler mi acep, suya kanmış çiçekler,
Pervaneye tutulmuş ağlar şen kelebekler,
Senin derdinle yanıp ah ediyor çiçekler,
Sen yaşayasın diye ölüyor kelebekler.
Pır pır eder yüreği, uçamıyor bir türlü,
Umrunda mı sevgili sürüngen olmuş gönlüm!
Koşuyor hep peşinden, mecnun mütemadiyen,
İki emeli vardı ta ki sana yetişip,
Öpmekti eteğinden, sarılmaktı belinden.
Etme sevgili zulüm, küstürme bizi gülüm,
Kelebekler ölse de ayırmaz bizi ölüm.
Çiçekleri taksan sen o güzel saçlarına,
Sulara aksin düşse baksam siluetine,
Huzurla dolar gönlüm, göğe yükselir ruhum.
03.12.2021 03.50
İstanbul
Kayıt Tarihi : 6.7.2025 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!