Çiçekler Şiiri - Nisan Yağmuru

Gözyaşlarım neden coştunuz
Solan çiçekler canlanmaz benim yaşlarımla
Olmaz yaşlarım benim deva
Acıdır katran gibi kapkara
Zehrini atıyor böylece dışarıya
Günah olmasın böylece yeşerecek çiçeklere yapraklara
Yeter ki umutlarını yitirmesinler
Ben değil biziz diyen biri yeşertir onları gözyaşlarıyla
Soldurmaz solmuş renklerinizi
Tek tek yeşertir kuruyan kanamış renklerinizi
Kupkuru dallarınızı bile gelin gibi süslemeli
Kanıt istememeli güvenmeyi bilmeli
Hiçbir şans sevdasını geri veremez ki
Sevmek sevilmek güzel
Gözlerinle Can vermeli
Sizin gelinlikleriniz olsun rengarenk
Sevilmeyenlerin ki sadece tek renk
Sevgi ile işlenmiş bembeyaz
Isıtmaz artık ne sevgi ne de aşk
Yatının buz gibi inanılmamış sevgisini
Güvensizlik şüphe almıştır artık onun sevgisini
İkna edilemezler kazarlar ancak soğuk mezar
Yeşermez artık orada hiçbir çiçek
Üzerinde yaşamaz tek bir böcek
Kuşlar ötmez, su, gözyaşı bile beklemez..