Gözlerin güneş gülü,
Dudakların ateş yüklü,
Saçlarında
Martıların çığlığı...
Çevir gözlerini dağlara,
Dağdan süzülen rüzgarı,
Güneşin tenini,
Suyun gücünü,
Ateşin öfkesini duyumsa,
Kendini yeniden yarat...
Turnaların kanatlarına bağla sevdanı,
Yüreğinin gözyaşları
Sulasın özlemleri,
Çiçeklensin umutlar...
Her ova kendi bereketini,
Her deniz kendi yakamozunu
Her orman kendi uğultusunu,
Her dağ kendi destanını saklar,
Omzundaki dumanda...
Dumansız havalarda
Başını yukarı kaldır,
Gece yıldızlara,
Gündüz güneşe gülümse...
Göğün ufukla kesiştiği yerde,
Duyumsa beni.
Güneş, umutlarını ısıtacak,
Yıldızlar senin için parlayacak.
Ahmet İNCE
16.09.2004
Trabzon
Kayıt Tarihi : 8.10.2007 23:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gözleri güneş yüklü sevgiliye, doğayla bütünleşme çağrısı ve bu duygular içinde, kendisini seveni anımsama isteği...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!