Çiçeklenmiş Taş Duvarlar...

sessiz çığlığın sesidir
dışarda yağan yağmur
çınlıyor kanayan yüreğim
ve...çığlığın giremediği
o küçücük sığınağım
yüreğimin en kuytusunda
kalan birazcık umudumun
baharları gizlenmiş hüzünlerden
ve...görüşmecim...
hüznün bulutları geziniyordu
yosun mavisiyle
deniş yeşilinin buluştuğu gözlerinde
sevdanın titrek alevi
çarpıyor yüzüme
kirpiklerin tutamadığı yaşlar
sessiz duvarlar...
ve türküler...
ağlatırmı hep böyle
sızlarmı bütün yürekler
bol yüklü hüzün batarmı
yüreğinin orta yerine
ciğer pare pare
efkar dumanlı mıdır
gidecek hiç bir yerin
yoktur aslında
sessiz sesiz ağlarsın
sonra sığınağıma sığınırım
gecenin karanlığına
çiçeklenmiş taş duvarlara
konuşurum...