Çiçeklenen Sevda Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Bari, yanında olup, sevmeyi bilen o güzel ellerine
Anlatılması kelimelere
Sığmayan
Buram, buram çiçek kokan
Gün doğuşulu
Kusursuz
Şifalı bakışlarına
Şu
Salaş ömrüm
Bitmeden
Acıdan uzak
Bir
Yuva yapsaydım
Bari, sabah ve akşamları
Gözbebeklerin
Pınarından
Bir yudum, şifalı mutluluk içip
Sevincimden, kelebekler gibi havalansaydım

Bir ömür, bin sevda verilir, sana değer veren şu yüreğe
Gülüşünü kalpten kalbe paylaşılan
Sevgiye
An ve an
Geceye güzelliğini yansıtan
Mehtaba
Ve
Senin, o bakışların
Barikatları aşan
Güneş
Umuda bulanan gözbebeklerin
Alacakaranlığı
Gündüz eyleyen
Şafak
Gönlümün doruklarında
Çiçeklenen
Sevda
Uygarlık yolunda
Haran Ovası
İğdır Ovası
Kısır Dağı
Artos Dağı
Subhan Dağı'ndan
Namertlerce
Boğazlanan topraklardan
Çağlayıp
Yüreğimin derinliklerine
Dökülen
Sonsuza doğru akan
Kahpe kurşunlardan
Zulümden
Kaçan
Duygularımı okuşuyan
Aydınlık yarınlara " merhaba" diyen en güzel yaşam şiiri

Işık içinde yüzen sen, senden ötesi her şey bir yalan
Bırak, dokunsun dudaklarım
Tüm dünyamı saran
Avuçlayıp
Öpemek istediğim
O
Ateş gibi sımsıcak
Tenine
Tutuşsun içimde
Anadan üryan
Çırılçıplak bedenin
Ve bir daha
O
Doludizgin
İçime işlediğim
Sevgin gibi
Bari hınca hınç
Çılgınca
Ruhumu sarsın
Sarsın dal, dal
Kutsal özgürlük gibi
Ve bir bahar daha
Bir güvercinin
Kanatlarına yüklü, barış gibi
Karanlığa düşman, seni, bir daha, bir daha öpmek gibi

Mehmet Çobanoğlu
27.03.2023
İstanbul