Çiçekçi Kız Şiiri - Bülent Albayrak

Mart ayının sekizi,
Akşamın yedisiydi.
Soğuktan elleri üşümüş,
Dudakları çatlamıştı.
Çiçekçi kızın.
Üstelik korumasızdı giysileri.
Bir penye, üzerinde yeleği.
Birde uzun eteği ve terlikleri.
İsmini sormaya gerek yoktu.
Menekşe yada karanfil.
Belkide güllü.
Yaklaştım,
- Ne kadar çiçeklerin? dedim.
- Abi 10 lira, ama sana 7,5 olur dedi.
Gözleri gülüyor ve yüreği sıcacıktı,
Çiçekçi kızın.
- Eşime kırmızı, kızıma pembe ve birde sarı karanfil dedim.
Paketleri bağlarken kafasında soru işareti olduğu besbelliydi.
- Buyur abi dedi.
Üç demet karanfil aldım.
Sarı karanfili kendisine verdim.
- Beğenmediniz mi? Abi dedi.
- Hayır beğendim, sarı karanfil senin,
‘’Dünya Kadınlar Günün Kutlu Olsun’’ dedim.
- Sağol abi, şugar abisin be,
Cümlesi dökülüverdi, ağzından.