Şehrin bir yerinde alabildiğince bir meydan
Meydanın bir kenarında çiçekçi kız akşama hazırlanan
Sepetinde bir sürü çiçek en vahi çeşit karanfilden sardunyadan
Tezgâhını açtı başladı bakınmaya oturduğu taburesinden
Öyle kalabalıktı ki meydan bazısı bezgin yorgundu koşanlar
Düşündü bir an akmaya başlamıştı otobüsten inen insanlar
İkiye ayırmıştı aklınca cefa ile sefaya koşandı figüranlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta