Çiçekçi Kadın Şiiri - İsmail Akyüz

İçimde bir dinginlik ve sessizlik
beynimde volta atan bir düşünce
yürürken caddede kendi halimde az önce
çiçek satan bir kadına çarptım hafifçe
göz göze geldik bakıştık öylece
gözleri bir dost kahvesi gibi gülümsüyordu
güneş yanığı genç bir yüzü vardı yorgundu
başında yazması kırmızılı çiçekli elbisesi
sevgi doluydu gülümsemesi
beni beğendiğini düşündüm birden
bu hoşuma gitmişti bilmem neden
gittim geldim hayallerden
beni kendime getiren sözleri
hala yankılanır kulaklarımda
abim eşine al bu çiçekleri