Seninle konuşurken gökyüzüne yüreğimden kuşlar süzülüyor.
Sen çok güzelsin ve bu İstanbul'u daha yaşanılır kılıyor.
Maviliğin her tonu seninle anlam kazanıyor.
Azar azar yüreğime sen doluyorsun.
Şairin kaleminden usulca dökülüyorsun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta