Seninle konuşurken gökyüzüne yüreğimden kuşlar süzülüyor.
Sen çok güzelsin ve bu İstanbul'u daha yaşanılır kılıyor.
Maviliğin her tonu seninle anlam kazanıyor.
Azar azar yüreğime sen doluyorsun.
Şairin kaleminden usulca dökülüyorsun.
Kırlangıçlar dile geliyor bu coğrafyada.
Adınla başlıyorum adımlarıma,
Herşey mümkün,
Bitiyor bu hüzün.
Bir çiçekle konuşuyorum.
Çiçekçe dilini seninle öğreniyorum.
Dünyada böyle bir dilin olduğunu öğrettin bana.
...
...
...
Edip Demirtaş
Edip DemirtaşKayıt Tarihi : 15.11.2022 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Edip Demirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/11/15/cicekce-dili.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!