Zamanın birinde bir çiçek beklerdi, bir merdivenin eşiğinde.
İnce sarı saçları düşermiş her gün bedenine.
Hafif bir gülüşü yakarmış sessizce nice ormanları.
Bir gün bu ateşin içine bir yaprak düşmüş.
Yanmış çiçeğin aşkı ile...
Onun o beyazlığında kaybolmuş.
Hiç söyleyememiş aşkını, hiç kimse sormamış derdini.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta