Yine bir gül bana bir şiir yazdırıyor
adıyla yazdırıyor belki gülüşüyle
yüklü bir tır zift taşıyor bütün gücüyle
cadde boyunca bir çocuk yürüyor elleri ceplerinde
ağzında bir sigara,çıkarıp tükürüyor
bir müzik çığlık çığlığa özgürlüğü bağırıyor
işte çobanevi aşkımıza şahit oluyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
