Dağılıyor insan aşktan
Böyle tüy gibi
Kurumuş çiçek poleni gibi
Küçücük tohum gibi
Ufacık bir nefes yeter
Onu un ufak etmeye
Hassas kalplerde kökler yüzeydedir
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta