meyva;
çekirdeğini içinde...
insan;
sevgisini yüreğinde saklardı...
ki de..
meyvanın dışı...
insanın içi tatlıydı...
gül;
kokusunu yaprağında...
insan;
dostunu kollarında saklardı...
ki de..
gül rengiyle...
insan diliyle parlaktı...
zaman;
bilinmezleri önünde...
insan;
umutlarını içinde saklardı....
ki de...
zaman geçerken...
insan severken yanmıştı...
fikret turhan-yalova
09.12.2012
Kayıt Tarihi : 9.12.2012 19:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!