KARDELEN
Kısacık ömrü zamanın terkisine yüklemek iş değildi ya...doğmak kader olunca çaresizdi yaşam, yürek olup atmaya sinede...İşte bu yüzden düştü yollara ürkek adımların karanlığa yabancı düşleri.Bu yüzden kanadı umutları acımasız yılların karşılıksız sevdalarında...Hep bir güneş, hep bir bahar bekledi
toprağa düşen her cemrede...Olmadı...Sonra bir sabah narin boynunu kaldırıp usulce aldırmadan mevsime, dikildi hayatın karşısına.O günden sonra ona Kardelen dediler.Çünkü O...İklimine baş kaldıran beyazın asi kızıydı.
PAPATYA
Hadi sende vur
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Devamını Oku
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
Okumak iyi geldi yüreğinize sağlık dostum
Cicek bahcesi cok hos bir paylasim, Güldeste Siir Grubu /muzda paylasiyorum...Tebrikler...
beğeniyle okudum..hepsi güzeldi..kutluyorum ustat..
Kokusunu saçlarının amberinden, yaprağını teninden yaptı ki hiç unutulmasın o dökülen gözyaşları...Adını gül koydular ama her sabah çiy damlaları düşer yaprağına...O günden beri ağlar güller ilk dökülen gözyaşlarının acı hatırasına...
Can Murat'ım bu gül şiirin yüreklerde açan kan güllerinide kapsıyormu,GÜL:Kadın teni,dizeler müthiş,okurken duygular alabora oluyor,yürek bir başka çapıyor,seni okumak başımı döndürüyor be dostum:)) İnan ki böyle,yüreğine sağlık o gül kokulu yüreğine can dostum benim.Selam ve sevgiler.Tabiki ant.
kutlarım şairim
Başarılarınızın devamını diliyorum
Ve Tanrı kadını yarattı...Her zerresi sevgiyle kutsanmış bir mucizenin maddeye dönüşmüş zerafeti evrendeki bütün güzellikleri mahcup gölgelerde bıraktı...Dokunuşu bir kelebeğin kanadından daha yumuşak, küçücük bir tebessümü kasırgaları tatlı imbatlara dönüştürecek kadar sevkatliydi.Her yer onun sevgisiyle huzur bulurken o mutsuzdu çünkü kadındı ve yalnızdı şu uçsuz bucaksız alemde...Bir gece yıldızlar dans ederken saçlarında duyuldu dileği...Ve Tanrı erkeği yarattı...İlk defa aşkı tattı kadın ve ilk defa gözpınarlarından iki damla yaş süzüldü ipek tenini,amber kokusunu hüznüne katarak...Onun toprağın bağrına düşen gözyaşlarına üzüldü merhameti kudreti kadar büyük olan...Ve Tanrı gülü yarattı...Kokusunu saçlarının amberinden, yaprağını teninden yaptı ki hiç unutulmasın o dökülen gözyaşları...Adını gül koydular ama her sabah çiy damlaları düşer yaprağına...O günden beri ağlar güller ilk dökülen gözyaşlarının acı hatırasına...
______________
ve beklediğim ''gül'' geldi... yüreğinize sağlık...
beğeniyle okudum Murat Hocam...
kaleminiz daim olsun...
yüzünüzden gülücük, kalbinizden sevgi eksik olmasın...
saygı ve selamlarımla..
VE GÜL... MUHTEŞEM...YORUM YAPAMAYACAK KADAR GÜZEL YÜREĞİMİZ SUSMASIN...
kutluyorum güçlü kalemi
namık cem
Bu nasiL güzeL anLatim Murat... yürekten kutluyorum seni..sevgi ve seLamLar...
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta