KARDELEN
Kısacık ömrü zamanın terkisine yüklemek iş değildi ya...doğmak kader olunca çaresizdi yaşam, yürek olup atmaya sinede...İşte bu yüzden düştü yollara ürkek adımların karanlığa yabancı düşleri.Bu yüzden kanadı umutları acımasız yılların karşılıksız sevdalarında...Hep bir güneş, hep bir bahar bekledi
toprağa düşen her cemrede...Olmadı...Sonra bir sabah narin boynunu kaldırıp usulce aldırmadan mevsime, dikildi hayatın karşısına.O günden sonra ona Kardelen dediler.Çünkü O...İklimine baş kaldıran beyazın asi kızıydı.
PAPATYA
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
