İnsanın dışındakiler içindekinin döküntüsüdür,aynasıdır
yırtılan bir mektup gibi sisli hatıraların ardından bakıyordu
hayat sanki bütün rüzgarların adını almış gibi
meltem,karayel,poyraz bazende fırtına gibi
pencerenin önünde durup günden güne kuruyordu
nazlı bir çiçek gibi
esen rüzgarlara inat bakar gibi
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
