İnsanın dışındakiler içindekinin döküntüsüdür,aynasıdır
yırtılan bir mektup gibi sisli hatıraların ardından bakıyordu
hayat sanki bütün rüzgarların adını almış gibi
meltem,karayel,poyraz bazende fırtına gibi
pencerenin önünde durup günden güne kuruyordu
nazlı bir çiçek gibi
esen rüzgarlara inat bakar gibi