ÇiÇeK DoLu HeP ELLeRiM Şiiri - Mustafa Y ...

Köyde öğretmenlik yaparken, bir köylü amca şöyle demişti bana:'Hocam sana bir bilmecem var, bil bakalım: Gök iken tatlı, yetişince acı olan meyve nedir? ' Doğrusu cevabını bilememiştim. O da 'Çocuk hocam, çocuk! ' demişti. Yıllarca düşündüm, gözledim ama benim gözümde, benim gönlümde o çocuklar hiç büyümediler; hiç acımadılar. Ellerimi hiç çiçeksiz bırakmadılar. Çiçeklerim diye sevdim onları. Yirmi beş yıl, kucaklarımı dağ çiçekleri, kır çiçekleri ile doldurduktan sonra şehirde bir okula gelmiştim. o yılın bir bayram günüydü. Yine çiçeklerimden ellerime çiçekler yağıyordu. Hem de çoğunun adını, sınıfını bile bilmediğim çiçeklerimden... Demek ki gönül bahçem açık kalmıştı. O bahçeme diktiğim fidanlar çiçek açıp bana koşmuşlardı. O kadar çok fidan dikmişim ki çiçekleri kucaklarıma sığmamıştı. İşte bu şiiri, bir ömrümü verdiğim çiçeklerime o gün yazmıştım.