Çiçek Dili Şiiri - Seçim Seziş

Hep mahzundur menekşeler
Yar dönüşünü beklerler cam önünde.
Biraz renklenip çiçek açsa...
Hercai gönüllüsün derler.
Manolyalar asil ve mağrur
Ellesen küser, koklasan solar.
Papatyalar hep çocuk kalacak
İlk aşkım, İlk öpücük
Biraz mahcup, biraz haylaz.
Her bahar illa ki açacak
Fal baktırır âşıklara...
Mutlaka son yaprak seviyor çıkacak.
Orkideler zengin ve zarif
Verilen gururlanacak.
Nergis candır, kokusu cennetten gelir.
Çiğdem, mine dağların asi kızı,
Uçurum yanı, patikadır mekânları
Uzaktan sevmeli. Dokunmadan
Kardelenim. Yalnızlık ve özgürlüktür onun diğer adı
O bir sembol, ezilen kadının dili...
Güller var ki...
Her rengine bir destan yazdırır.
Aşkın dilidir, âşıkların çiçeği.
Kırmızısı canına yakan bir sevda
Beyazında masumiyetin o saf kokusu
Sarısı hüznü sever... Hatta ayrılık der.
Pembesi dostlara selam verir.
Ah! Karanfilim
Burcu burcu vatan kokar, bayrak kokar
Adil düzen sever, devrimciyim der.
Oya olur işlenir efeler başına takar.
Laleler dua sever, elleri hep semada
La ilahe İlah der tesbih çeker.
Yazıp anlatmakla bitmiyor.
Yasemin, hanımeli yaz akşamlarının büyülü çiçeği
Sanırsın aşk iksiri özlem kokar, ev kokar.
Ortancalar bir İstanbul masalı...
Bahçenin en güzeli..
Begonvilsiz deniz hiç düşünmem
Onlar deniz kokar yaz kokar.
Hangi mevsimde hangi çiçek duygularımız...
Hangisine çiçek açacak
Belki bir merhaba ile beyaz zambak verilecek
Belki bir kasımpatılar ile yaşama veda edilecek
(13.7.2013)