Çiçek açmış Ihlamur Şiiri - Kemal Ersözlü

Sabahları'nda Yuvam'da ıhlamur kaynar,
Çay'ı tekrar özleyene kadar Ihlamur...
Ihlamur'la Randevösi olanlar...

Her Çiçek'ten
-Gül'dür, Gonca'dır, Yasemin'dir, Zambak'tır-
aldığı Öz'le Sevgililer Sevgilisi'ni,
Kerimler'in Aslı'nı,
Elmas Qıymeti'nde olanı aramanlar,
Serazâd şakımanlar...

Bahane ve Form ne olursa olsun Platon'un Aşq'ı İdeler İdesi'nedir,
Mecnûn'un Leylâ'sı Mutlaqa'dır,
Mutlaq'tan Pay aldığınca Mahlûq'la Muhabbed..
Ötesi Bahane'dir..

Semâ'dan Kaçış'tır Aşq Od'u,
Dağ'dan Yuvarlanış,
Şehir'e Wuslat, Şehr'den kaçarken...

Seçkin olanı Seçiş,
Seçilmemiş'i Seçiş,
Serpilmemiş'i Serpiş,
Geçkin olan'dan Geçiş..

Kolay kolay Konmayan Kelebek,
Bin Tane'de solmayan Tek Renk,
Dili'ndeki Tek Hece...

Nûr'dan Damlalar,
Nûr'dan Hanlar, Halhallar, Kerwânsaraylar..

İmâmlar Soyu,
Haqiqât'e Sipahtârlar..

Evleri'nin Ev'i Mersin olan,
İstanbul'u Mesken Tutanlar..
Muhacir Gulam, Muhacir Wildan..
Medine Garı'nda yananlar..

Bahabiçilmez Şiirler'den,
Ballar'dan, Tadlar'dan, birini yakalamış,
Dilim'e Güzellikler saçmış Şâir'in İrtihâl'i...

Buğulu "Şiir Okuma Denemelerim"de kendimce
İçtiğim Şiir:
"Ihlamurlar Çiçek açtığı Zaman"...
Mutlaka dönecekleri bir Yerler'i olanlar,
Dönecekleri bir Yârlar'ı olanlar
Rahmân'a Kavuşanlar.