Çiçek… Bir çiçek arıyorum kendime,
İlelebet seveceğim bir çiçek.
Gözlerim onu görsün kırlarda,
Dudaklarım onun ismini mırıldansın,
Ellerim yapraklarını okşasın sevgiyle,
Mutlu olsun tek isteğim, benimle.
Çiçek… Bir çiçek arıyorum kendime,
İlelebet seveceğim bir çiçek.
Çanak ve taç yaprakları renk renk,
Ellerimde bir ahenk ile dursun.
Gözlerim onu görsün kırlarda.
İşitsin kulaklarım, hep onun türküsünü.
***
(1971 Akrostiş)
Sezayi TuğlaKayıt Tarihi : 8.10.2012 19:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yazmış olduğum serbest vezin şiirlerimden biri. Yukarıdan aşağıya okunan ilk harflerin oluşturduğu çiçek ismi, Aşık Veysel'in türküsünde zikrettiği nadide bir kır çiçeğini duygularıma nakşeder.
![Sezayi Tuğla](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/08/cicek-97.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!